Republic of the Philippines

Pasay City National Science High School

Schools Division Office - Pasay City

Patnugot: Reisha Uy Ngayong ika-3 ng Mayo, ating ginugunita ang World Press Freedom Day. Ang malayang pamamahayag ay hindi lamang para sa karapatan ng bawat mamamahayag, kundi para rin sa karapatan ng bawat mamamayan na malaman ang katotohanan. Nawa’y ang bawat katotohanan na inyong malalaman ay inyong magamit upang mapanatili ang demokrasya at katarungan sa ating lipunan.

Isinulat ni: Dahlia AgananDibuho ni: Leurlee Sicat Taong 1903, Ika-1 ng Mayo ang unang selebrasyon ng ‘Araw ng mga Manggagawa’ matapos magsagawa ng kilos-protesta ang unyon ng Union Obrera Democratica de Filipina (U.O.D.F.) kasama ang daang libong manggagawa mula Tondo patungong Malacañang upang iboses ang kanilang mga hinaing, mula sa artikulo ng National Library of the Philippines. Ang taunang pagdiriwang ng ‘Araw ng mga Manggagawa’ ay pagpapahalaga sa kanilang papel sa ekonomiya ng lipunan. Gayunpaman, hindi lingid sa kaalaman ng nakararami ang patuloy na paglaban ng bawat manggagawang Pilipino para sa pantay, makatao, at makatarungang sahod at kondisyong pangtrabaho. Kasabay ng paglipas ng panahon ay ang maraming pagbabago dulot ng modernisasyon na lubusang nakaapekto sa lagay sa buhay ng bawat manggagawa at sa kanilang mga pamilya. Kung ihahambing ang kalagayan noon sa kasalukuyan, tila walang gaanong nagbago sa pinaglalaban nilang makamtan. Para sa dagdag-pasahod at patas na pagtingin at benepisyo sa mga manggagawa, hindi sila natitinag sa kabila ng pagod at hirap ulang marinig ang kanilang mga tinig. Noon pa man, dagdag-pasahod na ang isa sa mga nangungunang isyu sa lakas paggawa. Dulot ng kahirapan at desperadong paghahanap ng pagkakakitaan, karamihan ay nagtitiis sa liit ng pasahod. Sa kasalukuyan, P645 ang itinalagang minimum wage kada araw ng mga manggagawa, ngunit hindi pa rin sasapat sa dami ng mga nagtataasang bilihin at bayarin. Bunga ng magkakasunod na petisyon sa pagtataas ng pasahe sa LRT-1 at dyip, minamadali ng Trade Union Congress of the Philippines (TUCP) si Pangulong Ferdinand Marcos Jr. upang maipasa ang panukalang pagtataas ng P200 sa minimum wage ng mga manggagawa, ayon sa ulat ng ABS-CBN News. Bagaman nagpapatuloy pa rin ang ilan sa mga isyu sa lakas-paggawa, hindi maikakailang ang paunti-unting pagbabago ay ang simula ng progresibong hakbang mula sa paurong at palubog na kalagayan noon. Ang pakikinig sa boses ng taong bayan na binubuo ng mga manggagawa sa iba’t ibang sektor ng lipunan, at ang pagtaguyod sa kanilang karapatan ay ang simula ng pagbuwag sa tanikala ng kahirapan. Sa paggunita ngayon ng Araw ng mga Mangggawa, hindi matutumbasan ng isang araw na pahinga, pasasalamat, at pagpupugay sa kanilang sakripisyo at pagod sa araw-araw bilang mahahalagang pundasyon ng ekonomiya ng bansa. Hindi lamang sa mga salitang kayang bigkasin ng mga labi maipapakita ang pakikiisa sa kanila, ngunit pati na rin sa progresibong pagpapalakad at pakikiisa sa panawagang matagal na nilang inaasam—ang kaligtasan at kaayusan ng kondisyon sa pagtratrabaho. Ang pagsulong ng mga batas na para sa mga manggagawa ay pagpapaunlad sa kalidad ng buhay ng bawat Pilipino. Mga sanggunian:https://web.nlp.gov.ph/labor-day/https://www.abs-cbn.com/…/wage-hike-up-to-regional-wage…

Dibuho ni: Leigh Ann Prado Maligayang Araw ng Paggawa mula sa Ang Liwanag! Dahil sa mga kamay na kumakayod, may mga pangarap na unti-unting natutupad.

Isinulat nina: Claire Domenden at Althea LoroSinuri ni: Gng. Myra JaimePatnugot ni: Psalm Nuguit Tahimik ang kalsada tuwing Semana Santa. Para bang humihinto ang oras — walang bumubusina, walang bata sa kalsada, at ang simoy ng hangin ay tila ba may dalang panalangin. Ang mga araw na ito ay hindi lamang basta bakasyon; ito ay isang paglalakbay — hindi sa mga malalagong lugar, kundi sa daan na makapagbibigay sa atin ng panahon upang mas malalim na makilala ang sarili. Magsisimula ang lahat sa Linggo ng Palaspas. Bitbit ang hinabing dahon, maglalakad kami patungong simbahan, sabay-sabay na hihintayin ang basbas ng Panginoon, tila isang maliit na prusisyon ng pag-asa. Ang bawat palaspas ay hindi lang palamuti — ito’y paalala ng pagsalubong natin kay Kristo sa ating buhay, kahit minsan, hindi tayo naging handa. Ngunit sa mga dasal at awitin, maririnig natin ang pagtanggap ng mga puso sa liwanag. Susundan ang Linggo ng Palaspas ng Pabasa ng Pasyon. Ito’y paulit-ulit, paawit, at mula sa puso. Nakababagot sa una, pero habang tumatagal, parang nauunawaan ko ang bawat sakripisyo ni Kristo. Hindi ito kuwento lang, kundi isang paalala na ang pag-ibig ay may kakayahang magdulot ng sakit, ngunit laging may bitbit na aral at saysay sa ating mga buhay. Hanggang dumating ang Biyernes Santo — ang pinakamatahimik na araw. Wala kang maririnig kundi ang yabag ng prusisyon at ang kalansing ng kandila. Sa katahimikan, naroon ang bigat ng krus, ngunit naroon din ang pag-asa. Kasi alam nating may Linggo ng Pagkabuhay. Na pagkatapos ng lahat ng luha, may ngiti. At sa Salubong, makikita natin si Maria na muling nagagalak — gaya natin sapagkat dumating ang araw ng ating pagbangon mula sa bawat pagsubok. Ating masasabi na Semana Santa ay hindi lamang isang tradisyon — isa itong paanyaya. Isang pagninilay na kahit sa gitna ng kahirapan, may pag-asa. Na sa bawat sugat, may lunas at sa katahimikan, naroon ang boses ng Diyos — mapagpalaya at mapagpatawad.

Isinulat ni: Althea LoroSinuri nina: Gng. Myra Jaime at Ayesha SalazarPatnugot ni: Shan Galura “𝘾𝙤𝙣𝙜𝙧𝙖𝙩𝙨!”… Isang sambitla na may libo-libong kahulugan. Maaaring para sa iba ay isa lamang itong simpleng pagbati ngunit sa totoo lang ay malalim ang mensaheng nais nitong iparating. Isang salita, walong titik… punong-puno ng makabuluhang mga aral at alaala na madadala hanggang sa pagtanda. Isang taong panuruan na naman ang matutuldukan. Aminin nating hindi ito naging madali. May mga pagkakataong napagod at nabigo tayo sa mga gawaing itinakda para sa atin. May mga panahong sumasagi na lamang sa ating isipan na sumuko ngunit sa huli… tayo ay nagwagi. Hindi tayo nagpatalo sa mga pagsubok. Hindi tayo nagpadala sa lakas at bigat ng mga problema. Tayo ay nagpakatatag, hindi nagpatinag. Luha man ay pumatak, ito ang nagsilbi nating kalasag. Lumaban tayo; hinarap natin ang mga takot at pangangambang gumambala sa ating mga puso. Lahat ng paghihirap na ating naramdaman ay nagbunga ng isang taong siksik ng mga realisasyong tiyak na makatutulong sa pagpapaunlad ng ating mga sarili. 𝘕𝘨𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘢𝘺 𝘵𝘢𝘱𝘰𝘴 𝘯𝘢. Sa wakas ay nalampasan na! Lilipat na patungong susunod na kabanata ang ating mga buhay. Muling mapupuno ng mahahalagang karanasan ang mga darating pang pahina ng ating mga kwento. Sa pagitan nito ilalatha ang mga aral na hindi lamang pang-akademiko kundi pati na rin ng mga aral na maisasabuhay sa mga araw na daraan. Idagdag pang naroon ang mga alaalang magbibigay ng ginhawa sa ating mga puso. Hinding-hindi rin mawawala ang mga karanasang huhubog sa ating pagkatao. 𝘉𝘢𝘨𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘪𝘵𝘶𝘵𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘢 𝘱𝘢𝘨𝘵𝘢𝘵𝘢𝘱𝘰𝘴, 𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘺 𝘴𝘪𝘮𝘶𝘭𝘢 𝘱𝘢 𝘭𝘢𝘮𝘢𝘯𝘨. Simula ng mga hakbang na ating tatahakin tungo sa ating mga minimithi. Ang isang taong tagumpay na ito ay hindi lamang pansarili bagkus ito ay isang tagumpay ng lahat—mga mag-aaral, guro, magulang, at iba pang mahal sa buhay. Sabay-sabay nating baunin ang nakaraan upang harapin ang kinabukasan. Sa labang ito ay walang mag-iisa. Hawak-kamay tayong magpursigi, magtiis, at magsikap upang sa huli ay masungkit natin ang mga nagniningning nating mga pangarap. Pagbati, T.P 2024-2025!

This Araw ng Kagitingan, The Quantum remembers the courage of our fallen defenders in Bataan, while calling on every Filipino to embody the same bravery in standing for our sovereignty. As tensions rise in our country, we are reminded that the fight for freedom continues—on new frontiers, against new forms of aggression. May we remain vigilant, principled, and united in defense of our territorial integrity. Let our generation’s valor be our voice.

Publication: Rianne Dane Lopez What does it take to be the best? For us? It’s about being relentless. It is about showing up when it’s easier not to. About speaking truth when silence is safer. About believing that stories, when told with heart, can shift perspectives and stir change. In a world where silence often wins, we chose to speak. In a time when truth is blurred, we chose clarity. And when it would’ve been easier to step back, we stepped up—with pens as swords and stories as shields. To be hailed as this year’s Best Organization is a reminder that our work matters. That our voice holds weight. That even as students, we shape the way truth is remembered. And yes—today, we are the best. But tomorrow, we will still be more. Because The Quantum doesn’t settle. We evolve. We grow. We continue. The story doesn’t end here. It only turns the page.

Publication: Yelena Fabricante “Makikita mo sa imagine mo, sakses ka eh!” But is success really that easy and swift for PaScians? The seniors would say otherwise. Presenting you the fifth entry of #DOSErye, “How To: The Ultimate Guide How We Survived in PaSci for 6 Years” written by Jacqui Danielle De Gueño and Alicia Raine Venus. This guide is built on real experiences, past mistakes, and lessons learned, offering valuable takeaways for the PaScians of the future. May this guide not only sharpen the minds of PaScians, making them wiser and more resilient, but also deepen their love for their alma mater—a place that has shaped them into who they are today.